Ιορδάνης Κ. Γεωργιάδης MD, MSc 
Επιμελητής ‘Α Νευροχειρουργικής
Νευροχειρουργική Κλινική ΙΑΣΩ Θεσσαλίας
Μέλος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας
- Member of the European Association of Neurosurgical Societies (EANS)
- Member of the Hellenic Neurosurgical Society (ENXE)
- Member of the Hellenic Society of Neurosciences (HSN)
- Member of the Federation of European Neuroscience Societies (FENS)
- Member of the European Society of Emergency Medicine (EUSEM)
- Member of the Hellenic Society of Cardiopulmonary Resuscitation (HSCR)
Ο ορισμός του Αγγειακού Εγκεφαλικού επεισοδίου σύμφωνα με τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας είναι η αιφνίδια έναρξη νευρολογικής συμπτωματολογίας η οποία προκαλείται από διαταραχή της εγκεφαλικής λειτουργίας αγγειακής αιτιολογίας.
Η διάγνωση των ΑΕΕ ουσιαστικά περιλαμβάνει τη διαφορική διάγνωση μεταξύ ισχαιμίας και αιμορραγίας, εκ των οποίων η πρώτη οφείλεται σε απόφραξη ή στένωση και η δεύτερη σε διαρροή αίματος ή ρήξη αρτηρίας εντός του εγκεφάλου.
Αυτόματη ενδοεγκεφαλική αιμορραγία (ΑΕΑ) σημαίνει εξαγγείωση αίματος εντός του εγκεφάλου, η οποία δεν είναι απότοκος τραύματος ή κάκωσης. Η ηλικία, το φύλλο καθώς επίσης και η φυλή αποτελούν σημαντικούς επιδημιολογικούς παράγοντες. Στις Η.Π.Α. κάθε χρόνο νοσούν περίπου 700000-800000 άτομα, και αποτελούν σχεδόν την Τρίτη αιτία θανάτου αλλά κυρίως την πρώτη πιο συχνή αιτία αναπηρίας.
Ασθενείς μεγαλύτεροι των 65-70 ετών έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν. Κυρίως ασθενείς άνω των 80 ετών εμφανίζουν περίπου 25-30 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα αυτόματης ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας.
Αντιπροσωπεύει σχεδόν το 5-20% του συνόλου των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων ενώ εμφανίζει υψηλά ποσοστά θνητότητας
Η πιο συχνή αιτία αυτόματης ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας είναι η χρόνια υπέρταση, η οποία συναντάται περίπου στο 50% των περιστατικών. Ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν αντιπηκτική αγωγή ή αντιαιμοπεταλιακή. Η συγκεκριμένη ομάδα ασθενών αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης περίπου 10 φορές, ενώ η θνητότητα αγγίζει περίπου το 60%.
Η συμπτωματολογία περιλαμβάνει κεφαλαλγία, ναυτία ή έμετους. Η εμφάνιση διαταραχών στο επίπεδο συνείδησης εξαρτώνται από την εντόπιση της αιμορραγίας στον εγκέφαλο, το μέγεθος της, και κυρίως την επέκταση της βαθιά μέσα στον εγκέφαλο.
Η μέθοδος εκλογής για την διάγνωση της ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας είναι η αξονική τομογραφία εγκεφάλου, η οποία είναι μια γρήγορη και εύκολη εξέταση. Με την διενέργεια της αξονικής τομογραφίας στην οξεία φάση, δηλαδή κατά την έναρξη των συμπτωμάτων ο θεράπων Ιατρός αποφασίζει την συντηρητική ή νευροχειρουργική παρέμβαση.
Η χειρουργική παρέμβαση επιβάλλεται όταν παρατηρείται επιδείνωση στην νευρολογική εικόνα του ασθενούς κατόπιν σύμφωνης γνώμης/ συγκατάθεσης από τους συγγενείς πρώτου βαθμού, συνήθως στο πρώτο 24ωρο ή τις πρώτες ώρες από την έναρξη των συμπτωμάτων.
Βέβαια υπάρχουν πολλές παράμετροι που παίζουν σημαντικό ρόλο στην απόφαση της χειρουργικής αντιμετώπισης, όπως ο όγκος του αιματώματος, η ηλικία του ασθενούς αλλά και η κλινική εικόνα που προσέρχεται σε ένα οργανωμένο τμήμα επειγόντων περιστατικών (Τ.Ε.Π.) δημόσιου ή ιδιωτικού νοσοκομείου. Επίσης μια βασική παράμετρος στην απόφαση αυτή είναι και η αποκατάσταση που χρήζουν σχεδόν όλοι οι ασθενείς με ΑΕΕ και κυρίως αυτοί οι οποίοι υποβάλλονται σε χειρουργική αντιμετώπιση εν τέλει.
Πρέπει να γίνει κατανοητό πως αποτελεί πολύ σημαντικό ρόλο, η στιγμή (το σημείο μηδέν) που ο νευροχειρουργός θα κληθεί να αντιμετωπίσει έναν ασθενή με αυτόματη ενδοεγκεφαλική αιμορραγία, δεδομένου πως η μετέπειτα αποκατάσταση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από την νευρολογική εικόνα που ο ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο.
Άμεσα μετεγχειρητική
1 μήνα μετά το χειρουργείο
2 μήνες μετά το χειρουργείο
Πλήρη αποκατάσταση οστικού ελλείμματος του κρανίου
*Οι φωτογραφίες αποτελούν προσωπικό αρχείο του κ. Γεωργιάδη