Ως αυτοπεποίθηση ορίζεται η ικανότητα να έχουμε πίστη στις δυνατότητές μας και την κρίση μας, να αναγνωρίζουμε την αξία μας και να πιστεύουμε βαθιά στις δυνάμεις μας, ανεξάρτητα από το τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς. Από που πηγάζει όμως η αυτοπεποίθηση και πως καλλιεργείται;Οι βάσεις για την αυτοπεποίθηση θα λέγαμε ότι μπαίνουν στην παιδική μας ηλικία. Σκεφτείτε ένα πολύ ψηλό και δυνατό δέντρο που στηρίζεται σε βαθιές ρίζες. Με τον πρώτο δυνατό αέρα θα λυγίσει, θα κουνηθεί αλλά δεν θα ξεριζωθεί και με το πέρας της κακοκαιρίας θα παραμείνει ψηλό και αγέρωχο. Σκεφτείτε τώρα ένα δέντρο ψηλό και όμορφο, που στηρίζεται σε μια μικρή, σαθρή ρίζα χωρίς δύναμη να το κρατήσει στις καταιγίδες. Αυτό το δέντρο λοιπόν όσο και να προσπαθήσει, σε μια δυνατή κακοκαιρία θα ξεριζωθεί και θα πέσει. Κάπως έτσι λειτουργεί και η αυτοπεποίθηση. Μας δίνει τη δύναμη να αντιμετωπίζουμε επιτυχώς τις προκλήσεις και τις απαιτήσεις της καθημερινότητας, ή ότι άλλο προκύπτει στο ενδιάμεσο. Η συμπεριφορά των γονιών μας λοιπόν προς εμάς, και η συμπεριφορά των γονιών μας προς τους ίδιους τους εαυτούς τους, οι χαρακτήρες τους και η στάση τους απέναντι μας αποτελούν ακρογωνιαίους λόγους για το αν θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε στην πορεία της ζωής μας αυτοπεποίθηση. Η φωνή και τα λόγια των γονέων μας εσωτερικεύονταικαι γίνονται η φωνή που μιλάμε εμείς στον εαυτό μας.
Ωστόσο, η αυτοπεποίθηση χτίζεται και στην ενήλικη ζωή, μέσα από επιτεύγματα, από προσωπικές εμπειρίες ή μέσα από τη συναναστροφή με τα κατάλληλα άτομα γύρω μας.
Επομένως ας πιστέψουμε στον εαυτό μας, ας εντοπίσουμε και ας ελέγξουμε τις δυσλειτουργικές σκέψεις που μας εμποδίζουν να αναπτύξουμε υγιή εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και ας μη φοβόμαστε να εκτεθούμε στον κίνδυνο της αποτυχίας. Η αποτυχία είναι πολλές φορές προϋπόθεση της επιτυχίας και πρέπει να τη νοηματοδοτούμε ως μέσο εξέλιξης και ψυχικής ανθεκτικότητας.Και τέλος, μην ξεχνάς, η αυτοπεποίθηση είναι πάντα σιωπηλή, η ανασφάλεια είναι που κάνει θόρυβο!