Μαγνησία, Οφθαλμίατρος

“Επιωχρική Μεμβράνη” από τον χειρούργο οφθαλμίατρο Ντάφο Αντώνιο

Ντάφος Κ. Αντώνιος

Χειρούργος οφθαλμίατρος

Υπ. Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας,

Συνεργάτης ΙΑΣΩ Θεσσαλίας, Κλινικής ΕΛΠΙΣ, ΑΝΑΣΣΑ

                                                                    

Η επιωχρική  μεμβράνη είναι ένα λεπτό στρώμα ινώδους ιστού που μπορεί να αναπτυχθεί στην επιφάνεια του αμφιβληστροειδή και συγκεκριμένα στην περιοχή της ωχράς κηλίδας , η οποία είναι υπεύθυνη για την κεντρική όραση . Το αποτέλεσμα της  δημιουργίας της είναι διαταραχές στην όραση.

 

Αίτια

Είναι ασθένεια του οφθαλμού σαν αποτέλεσμα των αλλαγών του υαλοειδούς σώματος . Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αναπτύσσεται στο ένα μάτι χωρίς να υπάρχει  προηγούμενο ιστορικό. Αυτός ο τύπος επιαμφιβληστροειδικών μεμβρανών ονομάζεται ιδιοπαθής . Περιστασιακά, ωστόσο, μεμβράνη θα αναπτυχθεί σε ένα μάτι ως αποτέλεσμα τραύματος, φλεγμονώδους νόσου, αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, ή άλλης παθολογικής κατάστασης . Μερικές φορές, είναι αποτέλεσμα ανοσολογικής αντίδρασης για την προστασία του αμφιβληστροειδή, με συγκέντρωση κυττάρων στην περιοχή της ωχράς κηλίδας κατά την διαδικασία γήρανσης του υαλοειδούς

 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλουν σε βαρύτητα και μπορεί να αφορούν τον ένα ή και τους δύο οφθαλμούς . Οφείλονται στην πάχυνση και ρίκνωση της μεμβράνης (macular pucker) , καθώς περνά ο χρόνος. Η παραπάνω εξέλιξη προκαλεί έλξη έως και ρήξη του αμφιβληστροειδή με συνοδό μικροαγγειοπάθεια και οίδημα της ωχράς κηλίδας . Συγκεκριμένα προκαλείται :
• Θολή κεντρική όραση
• Παραμορφωμένη κεντρική όραση
• Δυσκολίες στο διάβασμα
• Γκριζωπή σκιά στο κέντρο της όρασης
• Κεντρικό σκότωμα
Η περιφερική όραση δεν επηρεάζεται από τη πάθηση αυτή.

Διάγνωση
Μια πλήρης οφθαλμολογική εξέταση που περιλαμβάνει μελέτη του βυθού του ματιού (βυθοσκόπηση) επιτρέπει στον οφθαλμίατρο να διαγνώσει μια επαμφιβληστροειδική μεμβράνη. Πρόσθετα στοιχεία που αφορούν στην εξέλιξη και παρακολούθηση της μεμβράνης δίνονται από εξετάσεις φλουοραγγειογραφίας και οπτικής τομογραφίας (OCT).

Θεραπεία
Σε πρώιμα στάδια και για μικρού βαθμού ενοχλήματα δεν απαιτείται κάποια ιδιαίτερη θεραπεία πέρα από μια πιθανή διόρθωση των γυαλιών και παρακολούθηση. Σταγόνες, φάρμακα ή laser δεν προσφέρουν τίποτα απολύτως για τη συγκεκριμένη πάθηση.
Σε προχωρημένα στάδια και για μεγάλου βαθμού ενοχλήματα η θεραπεία της πάθησης είναι μόνο χειρουργική. Η χειρουργική αφαίρεση της μεμβράνης είναι μια πολύ εξειδικευμένη και λεπτή εγχείρηση που γίνεται με τη μέθοδο της υαλοειδεκτομής. Κατά τη διάρκεια αυτής της μικροχειρουργικής επέμβασης η επιωχρική μεμβράνη, μετά από ειδική χρώση της , αφαιρείται με τη βοήθεια ειδικών εργαλείων. Στις περιπτώσεις εκείνες όπου συνυπάρχει καταρράκτης , πολύ συχνά , επιλέγεται να προηγηθεί η επέμβαση αφαίρεσής του , ειδικά σε αρχόμενη μεμβράνη .
Το ποσοστό επιτυχίας φθάνει ή και ξεπερνά το 95%, αφού στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι στο 70% των ασθενών επιτυγχάνεται αύξηση της οράσεως περί τα 2-3/10, ενώ σε ποσοστό 25% των ασθενών επιτυγχάνεται σταθεροποίηση της οράσεως στα επίπεδα που ήταν την ημέρα της εγχείρησης . Μεγάλη σημασία στην μετεγχειρητική οπτική οξύτητα παίζει η προεγχειρητική λειτουργική και ανατομική κατάσταση της περιοχής της ωχράς κηλίδας . Τονίζεται πως το τελικό οπτικό αποτέλεσμα εκτιμάται σε 6 περίπου μήνες μετά την επέμβαση , ενώ η βελτίωση συνεχίζεται βραδέως ακόμη και ένα χρόνο μετά.
Οι επιπλοκές της βιτρεκτομής είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν:
• Λοίμωξη (μόλυνση)
• Αιμορραγία
• Ρωγμή / αποκόλληση αμφιβληστροειδούς
• Υποτροπή / επανεμφάνιση επαμφιβληστροειδικής μεμβράνης
• Επιτάχυνση ανάπτυξης καταρράκτη