Μπρίζας Στέργιος MD
Νευροχειρουργός
Επιστημονικός Υπεύθυνος Νευροχειρουργικού τμήματος ΙΑΣΩ Θεσσαλίας
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν δύο κυρίως αρχές που αφορούν την αντιμετώπιση της δισκοκήλης. Πρώτον, η δισκοκήλη αποτελεί πλέον μία πλήρως αντιμετωπίσιμη και ιάσιμη πάθηση (εντός 24 ωρών) και δεύτερον οι επιπλοκές από τις δισκοκήλες κυρίως προέρχονται από την μή έγκαιρη αντιμετώπισή τους δηλαδή από την συντηρητική αντιμετώπισή τους.
Έτσι, αναλόγως της εντόπισης του αποσπασθέν (σπασμένου) τεμαχίου του μεσοσπονδύλιου δίσκου, διαχωρίζονται σε α) κεντρικές β) οπισθοπλάγιες και γ) ενδοτρηματικές δισκοκήλες.
Η κλινική εικόνα διαφέρει αναλόγως της εντόπισης της δισκοκήλης, με τα συμπτώματα να είναι σχετικώς ήπια όταν είναι κυρίως κεντρική και αυξάνουν σε βαρύτητα όταν είναι οπισθοπλάγια και φυσικά οξέα και έντονα όταν πρόκειται για ενδοτρηματική δισκοκήλη με αφόρητο πόνο από την πίεση που δέχονται τα νευρικά στοιχεία.
Ο πόνος εντοπίζεται κυρίως στα κάτω άκρα (αριστερό ή δεξί πόδι) και ακολουθεί την πορεία του νεύρου που δέχεται την πίεση. Το κυριότερο πρόβλημα που προκύπτει από την συντηρητική αντιμετώπιση της δισκοκήλης είναι να επηρεαστεί η λειτουργικότητα των νωτιαίων νεύρων από την πίεση που δέχονται και το οποίο έχει ως τελικό αποτέλεσμα την παράλυση. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι η δισκοκήλη αποτελεί ένα καθαρά μηχανικό πιεστικό πρόβλημα και όχι κάποιου είδους φλεγμονής.
Εφόσον διαπιστωθεί ρήξη του ινώδους δακτυλίου (μαγνητική τομογραφία), συνυπάρχει αποσπασθέν ελεύθερο τεμάχιο μεσοσπονδύλιου δίσκου με έντονα πιεστικά φαινόμενα επί των εξερχομένων νωτιαίων ριζών. Η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης είναι πλέον αρκετά απλή με την διενέργεια της μικροδισκεκτομής.
Όσες μέθοδοι αντιμετώπισης και εάν έχουν κατά καιρούς επινοηθεί για την αντιμετώπιση της δισκοκήλης (ενδοσκοπικά κ.α.), συγκρίνονται με την μικροδισκεκτομή (μέθοδος εκλογής, χρήση νευροχειρουργικού μικροσκοπίου) για την αποτελεσματικότητά τους (τομή δέρματος 3cm).
Στην έναρξη της επέμβασης, καθώς έχει γίνει η σωστή τοποθέτηση του ασθενούς σε πρηνή θέση, γίνεται εντόπιση του πάσχοντος μεσοσπονδύλιου δίσκου με την διενέργεια φλουορογραφίας με C-arm. Η εντόπιση του μεσοσπονδύλιου διαστήματος εξασφαλίζει την ελάχιστα παρεμβατική προσπέλαση, καθώς η τομή δέρματος (3cm) απαλλάσσει τον ασθενή από τον μετεγχειρητικό πόνο.
Τομή 3 εκατοστά για την διενέργεια μικροδισκεκτομής
Αφαίρεση του αποσπασθέν (σπασμένου) μεσοσπονδύλιου δίσκου
Αυτό που κυρίως αλλάζει αναλόγως της εντόπισης της δισκοκήλης (κεντρική, οπισθοπλάγια, ενδοτρηματική) είναι η τεχνική προσπέλασης για την εντόπιση και αφαίρεση του ελεύθερου τεμαχίου του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Σε οπισθοπλάγια και κεντρική εντόπιση η διά των πετάλων με διάνοιξη του ωχρού συνδέσμου (χωρίς πεταλεκτομή) προσπέλαση είναι αρκετή για την πλήρη απελευθέρωση όλων των νευρικών στοιχείων.
Για τις ενδοτρηματικές δισκοκήλες εντοπίζεται το αποσπασθέν (σπασμένο) τεμάχιο του μεσοσπονδύλιου δίσκου και γίνεται η αφαίρεσή του είτε ενδοτρηματικά είτε εξωτρηματικά.
Προεγχειρητική μαγνητική τομογραφία
Μετεγχειρητική μαγνητική τομογραφία
Τα αποτελέσματα της μικροδισκεκτομής είναι άμεσα, με πλήρη ύφεση του πόνου καθώς ο ασθενής κινητοποιείται εντός 24ώρου και επιστέφει στην οικία του. Πλέον οι επιπλοκές της επέμβασης είναι πρακτικά μηδενικές και μετεγχειρητικά ο ασθενής δεν χρειάζεται άλλες θεραπείες όπως φυσιοθεραπείες, φάρμακα κλπ. Το μόνο που έχει να κάνει ο ασθενής μετεγχειρητικά είναι να μην μείνει καθόλου κλινήρης και να περπατάει όλο και περισσότερο (από το πρώτο 24ωρο).